Volkswagenem golfem na ryby (Humoreska) - Jan Orlicki

Nie tak dawno mój sąsiad wrócił z zagranicy. Pracował w Niemczech przy zbiorach szparagów i tam właśnie kupił volkswagena golfa.

Zobacz, mówi do mnie, jak jest dobrze utrzymany, choć ma te kilkanaście lat. Niemiec, starszy gość, to pierwszy i jedyny właściciel. Dbał o niego lepiej niż o własną żonę. Widzisz, widzisz... jaki zadbany, chwalił się sąsiad.

Faktycznie, jak na ten rocznik samochód wyglądał wręcz idealnie. Starszy człowiek mało nim ostatnio jeździł, ale mimo wszystko dbał o samochód. Po jego śmierci żona nie mogła go przez dłuższy czas sprzedać ze względu na rocznik. Trafiła się zatem, mojemu sąsiadowi wyjątkowa okazja, bo kobieta w końcu opuściła cenę i on go kupił.

Zażartowałem kiedyś, że może pojechali byśmy na ryby, tym twoim autem. Sąsiad bardzo chętnie się zgodził, więc umówiliśmy się na niedzielę.

Wyjechaliśmy o czwartej rano. Do miejsca gdzie zamierzaliśmy łowić było dwadzieścia kilometrów asfaltem, a potem trzeba było jechać polną drogą prawie do samej rzeki. Zatrzymaliśmy się niedaleko zbocza skarpy, a w dole było już widać rzekę. Sąsiad mówi mi, że musi stanąć tak, żeby z dołu mógł widzieć samochód.

- Widzisz sąsiedzie, muszę go widzieć z dołu, żeby mi go ktoś nie ukradł.

- Rozumiem, pewnie..., lepiej mieć go stale na oku. Szkoda stracić takie cacko - powiedziałem do niego, a on się tylko uśmiechnął.

Wyjęliśmy cały sprzęt wędkarski z samochodu i poszliśmy w dół, nad rzekę. Niestety z dołu nie było widać samochodu, ponieważ zasłaniały krzaki. Mój towarzysz podróży chodził tu i tam i patrzył, czy widać samochód. Ja rozłożyłem wędki i czekałem na branie.

- Nie widzę stąd samochodu, pójdę zobaczę czy ktoś się nie kręci koło niego.

- Dobrze odpowiedziałem ? popilnuję twoje wędki.

Za chwilę wrócił ? wszystko w porządku, nikogo nie widać ? powiedział zadowolony. Zarzucił wędkę i zaczął łowić. Patrzę na niego z boku, a on zamiast na korek spogląda w górę gdzie stoi samochód.

- Popilnuj wędki ? mówi do mnie, pójdę zobaczyć co tam się dzieje z samochodem ? dobrze odpowiedziałem, ale on już był prawie na górze.

Zmieniłem przynętę bo ryby nie brały, sąsiad jak do tej pory nie wyciągnął jeszcze wędki z wody. Wrócił i mówi, że w oddali kogoś widział. Żeby tylko nie ukradli.

- To raczej nie możliwe, tu chyba nie ma takich fachowców od kradzieży samochodów ? mówię do niego.

- Nigdy nie wiadomo ? odpowiedział.

Jak był nad brzegiem rzeki, to kręcił się i bez przerwy patrzył w górę, a potem biegł, do samochodu i z powrotem. Powtarzało się to wiele razy, a jego wędka leżała bez ruchu.

- I co, nic nie bierze ? mówię.

- Nie miałem jeszcze brania ? odpowiedział.

Tak prawdę mówiąc, miałem już tego dość. Mówię więc do niego: - skoro nic nie bierze, to wracamy do domu. Teraz dopiero sąsiad rozpromieniał z radości ? masz rację ? nic nie bierze ? wracamy!

Jadąc do domu byłem rozbawiony całą tą historią, a mój sąsiad był, jakby... trochę zmęczony.