NA ROZDROŻU

                 Na rozdrożu

                                       

                Na rozdrożu samotny krzyż

             chyli się przed czasem.

             Pośród pól zasianych ugorem

                stoją samotne chaty.

                Bocianie gniazda opuszczone,

                między strzechami hula wiatr.

            Tylko przed jedną starą chatą

                siedzi staruszek – Czas.

                Przed długą drogą chce odpocząć,

                zbiera wspomnienia – życia szmat.

                Opuszcza wieś swoją niechętnie,

                lecz i na niego przyszedł kres.

                Kiedy odejdzie – zostanie pustka,

                umrze kolejna Polska wieś.

                A na rozdrożu samotny krzyż

                - sam nie podniesie się...